درددل های بچه گانه
درددلهای شخصیدرددل های بچه گانه
درددلهای شخصیدرباره من
یک شکارچی، پرنده‌ای را به دام انداخت. پرنده گفت: ای مرد بزرگوار! تو در طول زندگی خود گوشت گاو و گوسفند بسیار خورده‌ای و هیچ وقت سیر نشده‌ای. از خوردن بدن کوچک و ریز من هم سیر نمی‌شوی. اگر مرا آزاد کنی، سه پند ارزشمند به تو می‌دهم تا به سعادت و خوشبختی برسی. پند اول را در دستان تو می‌دهم. اگر آزادم کنی، پند دوم را وقتی که روی بام خانه‌ات بنشینم به تو می‌دهم. پند سوم را وقتی که بر درخت بنشینم. مرد قبول کرد. پرنده گفت:
پند اول اینکه: سخن محال را از کسی باور مکن.
ادامه...
روزانهها
همه- در انتظار یار این هم وبلاگه دوسته خوبم آقا محسن آهنگر هستش
- تاشقایق هست زندگی باید کرد این همون بلاگ یا سایتیه که می گفتم...جدیدترین برنامه ها .جدیدترین خبرها و خیلی چیزای دیگه البته با لینک های تست شده وکرک
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1385 1
- اسفند 1384 2
- بهمن 1384 1
- دی 1384 13
آمار : 14387 بازدید
Powered by Blogsky
بالاخره تموم شدولی...
سلامی به گرمی آبگرمکن و به نرمی رضازاده ..بالاخره این سه ماه آموزشی ما هم تموم شد ولی تازه بدبختیم شروع شده شنبه باید برم ببینم کجا تقسیم می شم دوستان دعا کنید که جایه خوبی بی افتم 
البته این احتمالو می دم که تابرم سریع تا ۱ ماه بفرستنم بالای برجک واسه پست
به هرحال دوست دارم قبل ازرفتم یه چندتا پست باحال واستون بزارم
احمد
سه‌شنبه 25 بهمن‌ماه سال 1384 ساعت 04:35 ب.ظ
شاید امروز وقتی باشه برای وداع ولمس انگشتان سرد زمین
ولی وداع با چه کسی و لمس انگشتان سرد کدامین زمین
من همون غریبه ام
که از جاده ی مه آلودی با کوله باری از غم های زیبا تو رو زیر لب زمزمه می کنه
و دیگر حسی برا ی وداع نیست....
تو با من وداع می کنی وبا او می روی
اینجاست که غمی بر کوله بار غم هایم اضافه میشه
هوا مه آلوده
زمین سرده وباز هم من مثل غریبه هستم.
غریبه ای که زندگی را برای تو می خواهد و خودش را برای مرگ
پس بزار بمیرم تا وجودم راحت و روحم آزاد شه
اما نه من نباید بمیرم
باید باشمو بمونم و زجر بکشم
اینجور برام بهتره
من دیوانه ای بودم که به تو دل بستم
و تو منو سوزوندی
شاید گذر روزها برای تو فرقی نداشته باشه
اما هر روزی که به من می گذره
جای یک زخم روی قلبم میمونه
تا کی .. تاکی!!!
این قلب لعنتی میخواد بتپه
هر روز به امید هوای آفتابی از بی خوابی بیدار میشم
اما روز به روز آسمون تیره تر میشه
تو چرا ای آسمان؟؟؟
تو چرا با من سر ناسازگاری داری
نمی دونم تو بخاطر قلب من تیره شدی یا برای عذاب من
مهم نیست اصلا مهم نیست!!!
چرا که تموم میشه؟؟
یه روز زیر باران سنگ میمیرم
و خورشید بعد رفتن من دوباره می درخشه
و آسمون آبی میشه
و من آرزوی یک روز آفتابی دیگه رو به گور می برم
به امید دیدار... !!!